Assalamualaikum buat semua sahabat yang sudi baca entri saya kali ini.
OMG!! I dont know whats wrong with me. I fall in love with some1 that i dont really expected. Tipu lar kalau nak kate saye ni x de minat kat sesape. Memang x sangka lar. Juz jumpe die when kita orang same2 kursus komputer anjuran KEMAS mase saya lepas spm dulu. Nak dijadikan ceritanya, saya ni memang x pandang langsung die time kursus tu.. Sampai ada satu hari tu die mntak saya ajar die cara-cara nak ym. So, saya ajar lar die. Time tu tengah waktu rehat.
Habis tu, lame jugak kita orang tak jumpa. Tak contact langsung. Stahun kmudian, saya cuti sem smentara tunggu rsult kluar (agak nak masuk gombak lar tapi x jadi). Saya fikir nak kerja kat KFC. Ttbe saya teringat orang yang saya ajar die ym nie, mase saya ajar die dulu, die prnh crita kat saye yang die kerja kat KFC sbg cashier. Tanpa berlengah saya terus search name die dlm hp saye. Mane tau dapat ker. Alhamdulillah ade lagi no die. Saye trus coll die. Tapi malangnya die kate die x kerja kat c2 lagi. Die dh sambung blajar semula. Aduh!! Malunye..
Saat tu, die nasihatkan saya supaya tak kerja dekat KFC tu. Nampak jer senang. Tapi salah sikit dh kena marah. Bagi saya, kerja tak kisah pun. Adat lar kena marah. Perasaan pun jadi berdebar bile start msg ngan die.
Apa yang penting sekarang nie, die tamat belajar tahun depan. Die akan tunggu saya habis belajar. Lame kot. Hampir 5 tahun. InsyaAllah. Time tu umo die dah 30. Saya baru jer 25. Saya tak kisah asalkan die dah ade kereta dan rumah sendiri time 2. Family die dah tau n okey jer. Family saye?? Mereka masih belum tau lagi. Tunggu lah mase yang sesuai untuk saya bagi tau mereka.Apalah reaksi ummi n abah ye? Sekarang nie, biarlah die dengan hal die, saya pulak dengan hal saya. Masing-masing dah tau hati masing-masing.
"Ya Allah
Jika dia benar untukku
Dekatkanlah hatinya dengan hatiku
Jika dia bukan milikku
Damaikanlah hatiku
Dengan ketentuan-Mu"
Wassalam.
